Het prachtige lied Voilà van Barbara Pravi behoorde al gelijk tot mijn fovorieten. Bij het lied hoort een al even prachtige clip. Het was mijn zoon Elias die mij daar op attendeerde. Het lied kon tijdtechnisch gezien geen rol krijgen in mijn boek, gelukkig hier - en op de presentatie avond wel. Het was zeer indrukwekkend om deze minifilm op zo'n groot scherm in het theater te aanschouwen en door de fantastische akoestiek kwam het extra binnen. De beelden passen zo mooi bij het verhaal van Serenade, met name in een bepaald deel van het verhaal. Het zou zo 'mijn' Juliette kunnen verbeelden..  

​

Daarom hier alsnog; Voilà!